Książka jest z całą pewnością dowodem nie tylko na wnikliwą znajomość twórczości autora pana Cogito,w dodatku poświadcza fascynację piszącego. Zaufanie do Autora wzbudza jednak fakt, iż świadomość rangi pisarstwa Herberta i osobiste upodobania nie przeszkadzają mu w krytycznym spojrzeniu na przedmiot badań, w czytaniu z dystansem, niekiedy z pewną poznawczą nieufnością.
O wartości rozważań Tomasika świadczy nie tylko umiejętne użycie nowych metod czy umiejętność świeżego spojrzenia na tematy już często omawiane, ale interpretacyjna pieczołowitość wobec omawianych utworów, co sprawia, że naukowa narracja nie odrywa się od literackiego konkretu.
Niektóre z tych tekstów to po prostu wzorcowe interpretacje utworów literackich. Drugą sprawą jest język książki, staranny i subtelny jednocześnie, co widać zwłaszcza tam, gdzie Tomasik wkracza w problematykę erotyzmu i męskości w poezji Herberta.