Książka ta jest próbą wykazania, że stanowisko zajmowane poprzez Polskę w rozmowach UE uzależnione było w toku całego procesu negocjacyjnego (1998-2003) od wewnętrznych nacisków, a wyjątkowo od presji wywieranej poprzez opinię publiczną, grupy interesu i partie polityczne wchodzące w rolę grup interesu Na przykładzie Polski podejmowana jest polemika z koncepcjami teoretycznymi, które zakładają, że decydenci i negocjatorzy mogą działać w środowisku izolowanym od uwarunkowań zewnętrznych. Czytelnik dostaje studium empiryczne nawiązujące do sformułowanego poprzez Roberta Putnama modelu gry dwupoziomowej, ze szczególnym uwzględnieniem jego koncepcji zbiorów win-set.