Liberalizacja sektorów sieciowych należy do ważniejszych zmian z punktu widzenia teorii ekonomii i praktyki funkcjonowania gospodarki rynkowej. Obejmuje ona reformy posiadające na celu uruchomienie rynkowych lub quasi-rynkowych mechanizmów funkcjonowania przedsiębiorstw i tworzenie warunków do ich skutecznego działania. Przełomowym charakterem tych procesów jest to, że sektory sieciowe traktowano jako obszar występowania na tyle pokaźnych ułomności rynku, aby wykluczyć poddanie ich w wielkim stopniu regulującej roli rynku. Do końca lat 70. XX wieku sektory te stanowiły ogniwa najdalej posuniętego interwencjonizmu państwowego.