Związki poezji i nocy można wyznaczyć w każdym czasie. Jednakże nigdy przedtem ani nigdy potem nie były one tak dynamiczne jak w epoce romantyzmu. Ich charakter mogłyby wyrazić takie słowa jak fascynacja, a choćby pasja. Najmocniej natężone i ontologicznie ważkie chwile poezji romantycznej posiadają swoje źródło w tym, co nocne. Noc to najwyrazistsze piętno romantyzmu, to jego estetyka, antropologia, filozofia i metafizyka. Przedstawione w książce utwory dają świadectwo temu, że romantyzm odnalazł w nocy, w różnorodnych jej fazach, półcieniach, w jej ciemnych tonacjach, źródło symboliki zdolnej wyrazić rozumienie świata i człowieka.
bezpłatny fragment: