"Sztuka kochania poprzez wieki miała opinię książki zakazanej i niemoralnej, łacińskiego odpowiednika Kamasutry. Określenia ""pornografia"" czy ""wyuzdanie"" ucinały więc jakąkolwiek dyskusję na temat wartości literackich, przepiękna mitologicznych dygresji czy ciekawych wskazówek dotyczących realiów życia w Wiecznym Mieście przełomu dwóch er. Niewątpliwie ""Sztuka kochania"" nie zasłużyła na taką krytykę. Czytelnik spragniony obscenicznych obrazów niewątpliwie będzie rozczarowany, nie jest to bowiem dzieło ani pornograficzne, ani obraźliwe, za to jedno z najmocniej przeuroczych: szykowne, wyrafinowane, skrzące się dowcipem niepozbawionym odrobiny pikanterii. Prawdy, jakie na temat ludzkiej natury podaje Owidiusz, nie tylko świadczą o jego wspaniałej znajomości psychologii, lecz też zapewniają Sztuce kochania aktualność w każdej epoce. "