Henryk Struve – filozof i estetyk, jedna z najbarwniejszych postaci nauki polskiej II połowy XIX wieku, profesor Uniwersytetu Warszawskiego, równocześnie wzięty krytyk sztuki i teatroman, dziś pamiętany jest z zasady jako przeciwnik Witkiewicza, szeroki przegrany w dyskusji na temat sztuki innowacyjnej.
Brak XX-wiecznych przedruków jego prac właściwie skazał go na zapomnienie. Nowy dobór studiów estetycznych, przygotowanyprzez Jolantę Sztachelską, w którym znalazły się m.in. Nieprzedrukowywane od XIX-wiecznych pierwodruków studia na temat estetyki i symboliki barw, roli brzydoty w sztuce czy perfekcyjne studium o charakterze Hamleta, a także – przypominane stosunkowo zwykle – analizy malarstwa Matejki i Gierymskiego, ma szansę przywrócić go naszej pamięci i być może po raz pierwszy pozwoli go przeczytać tak, jak na to zasługuje.
gratisowy fragment: