Kolorem ludzie posługują się intencjonalnie we wszystkich kulturach, a równocześnie używają go w sposób szczególnie najróżniejszy - równocześnie w zakresie "palety" odcieni, jak i przypisywanych jej znaczeń i celów jej zastosowania. Kolor może więc znaleźć się w centrum debaty dotyczącej uniwersalizmu i różnorodności kulturowej. Dzięki niemu możemy odkrywać różnice istniejące między kulturami (np. Odcień żałoby: w Polsce czerń, w Japonii biel; kolory tradycyjnych strojów: indygo Tuaregów, czerwień Masajów), lecz też z przemian zachodzących w obrębie jednej kultury. Przy pomocy koloru próbujemy jeszcze znamionować pewne zjawiska w kulturze, a choćby całe kultury (np. "czarna msza", "czarne koszule", "białe kołnierzyki", "białe plamy w historii", "pomarańczowa rewolucja", "green peace", rasa żółta, rasa biała, kultura "czarnej Afryki", szarzyzna epoki PRL-u czy "think pink" jako synonim kultury amerykańskiej). Książka ta całkowicie poświęcona jest analizie funkcji i znaczeń kolorów występujących w różnych sferach życia kulturowego (od tekstów autorów łacińskich średniowieczne kodeksy iluminowane aż po sztuki teatralne Bergmana, filmy Kieślowskiego czy debaty telewizyjne i widowiska sportowe i młodzieżowe subkultury).Książka podzielona została na pięć wielkich rozdziałów: I. Kolor w słowie II. Kolor w obrazie III. Odcień w teatrze i w filmie IV. Kolor w mediach i przestrzeni publicznej V. Odcień a tożsamość jednostkowa i zbiorowa. Publikację otwierają więc refleksje nad znaczeniem słowa "kolor", zamykają zaś rozważania dotyczące koloru jako takiego i roli, jaką spełnia on w rzeczywistości społecznej. Znaleźć możemy tutaj zatem znaczny wachlarz zagadnień - począwszy od kwestii etymologicznych związanych z kolorami, a skończywszy na ich funkcjach perswazyjnych i marketingowych.