Powieść Stefana Żeromskiego Ludzie bezdomni wpisała się do kanonu literatury polskiej od pierwszego wydania w 1900 roku. Głównym bohaterem powieści jest młody lekarz Tomasz Judym, który po skończeniu studiów i odbyciu praktyki w Paryżu postanawia poświęcić swoje życie zawodowe niesieniu pomocy innym, w szczególności najuboższym. Dzieje działalności społecznej doktora Judyma i opowieść o jego miłości do Joanny Podborskiej splatają się w Ludziach bezdomnych z rzetelną, niemal naukową analizą realiów życia polskiego końca dziewiętnastego wieku. Niedużo który utwór literacki wywarł tak spory wpływ na czytelników jak Ludzie bezdomni. Powieść okrzyknięto wielkim dziełem podsumowującym sytuację społeczno-moralną ówczesnej epoki, a jednocześnie szanowano za protest przeciwko niesprawiedliwości klasowej i niedoli najuboższych. Żeromski dzięki tej książce stał się „duchowym wodzem pokolenia młodych ludzi startujących w dorosłość na początku dwudziestego wieku. Lektura dla szkół przeciętnych
Jak dowiedzieć się tego, co najważniejsze o urządzaniu wnętrz, jednocześnie nie wydając pieniędzy na porady projektantów? W internecie dostępnych jest wiele porad o kompozycjach czy różnorodnych stylach, ale to nie...
Ludzie uwielbiają się bać i od zawsze są ciekawi tego, czego nie potrafią zrozumieć. Zjawiska paranormalne to interesujący temat, pełen tajemnic, sekretów i niezrozumiałych zdarzeń. Niektóre są pokazane na filmach,...