Główna, środkowa część bieżnika to ciągła, zwykle szosowa konstrukcja trekkingowo/crossowa. Nacięcia bieżnika prawie łączą się na środku - i tutaj słowo klucz "prawie" powoduje, że na asfalcie opona ta zachowuje się podobnie, jak jej węższe, z zasady szosowe koleżanki. Cisza, brak wibracji, bardzo niskie opory toczenia - same atuty.
Po zjeździe w boczną uliczkę, lekki teren, szutry, do gry wchodzą mocne nacięcia bieżnika zapewniające dodatkową trakcję, gdy jest ona niezbędna. Ogólnie bieżnik ten można opisać jako standardowy slick, który po bokach został ponacinany skośnymi kanałami odpływowymi całkiem nieźle radzącymi sobie w nieco trudniejszych warunkach.
To prawidłowy wybór, gdy większość czasu spędzamy na asfalcie, jednak czasem zdarzy się przejechać dłuższe odcinki np. Po wale przeciwpowodziowym albo innym ubitym terenie. Dzięki wyraźnym nacięciom, opona świetnie radzi sobie w deszczu.