Wyzwaniem dla współczesnych badaczy architektury jest narastająca liczba encyklopedycznych i historycznych opracowań architektury, w tym wspaniałych podręczników. Czytelne w nich oczywiste dążenia do rekonstrukcji form architektury monumentalnej są ukazywane kosztem jednak prezentacji detalów wykorzystywania ich wnętrz. Sprzyja temu specyfika źródeł, dotyczących przede wszystkim kolejnych faz przemian budowli, a także brak informacji dotyczących wnętrz i ich przenośnego wyposażenia.
Tak jak w każdym, najmniejszym nawet wnętrzu architektonicznym istnieje jego geometryczne, ale i użytkowe oraz symboliczne centrum (nie są one tożsame!), tak również ujawniają się one w każdym obiekcie, równocześnie w prostym domu, jak i w trudnych, bogatych zespołach rezydencjalnych i świątyniach.
Ze względu na założenia niniejszego opracowania, za podstawowe w przeprowadzonych analizach przyjęto usytuowanie i funkcję ceremonialno-kultową szczególnego miejsca, które było uroczystym centrum spotkania człowieka z monarchą bądź bóstwem. Skryte w kultowych ceremoniach albo eksponowane i dominujące w otwartym krajobrazie, uwydatnione były z reguły ceremonialnym siedziskiem - tronem. Taki monumentalny mebel, o specyficznym wyposażeniu dekoratywno-symbolicznym, który swoimi antropometrycznymi proporcjami sugerował obecność siedzącej na nim postaci, stał się z czasem nieodłącznym atrybutem i insygnium władzy monarchicznej we wszystkich cywilizacjach ziemskiej ekumeny.
świeże ujęcie, zaprezentowane w opracowaniu zatytułowanym Trony w architekturze - architektura tronów, skoncentrowane jest na analizie tego t obiektów, a także ich przestrzennego, symbolicznego i funkcjonalnego kontekstu. W odróżnieniu od wspomnianych, encyklopedycznych i podręczników ujęć, jest to niejako „odśrodkowa" prezentacja architektury, z wyeksponowaną funkcją mebla jako monumentalnego i ceremonialnego centrum równocześnie rezydencji, jak i jej otoczenia. Jest to dodatkowo typ „przekroju" przez dzieje, prezent cennego obfitość znaczeń, symboliki form i osiąg] technologicznych - tych kulturowych ikon, zapisu proj mów politycznych i teologicznych i wybitnych niejednokrotnie osiągnięć artystycznych. Jest kondensacją artystycznych, charyzmy władców i magicznej bogów, stanowiąc dzięki czemu istotnie wartośi wy dokument historyczny i kulturowy.
Spis treści
Wstęp
Rozdział I
Geneza, funkcje i formy tronu w pierwszych społeczeństwach osiadłych rolników i plemion pierwotnych
Rozdział II
Trony Czarnej Afryki
Rozdział III
Mezopotamia - od tronu „wiązki trzcin" do tronu góry
Rozdział IV
Trony starożytnej Persji 559 r. P.n.e.-651 r. N.e. Od Cyrusa obfitego do Jazdegerda III
Rozdział V
Trony bogów i boskich faraonów w starożytnym Egipcie
Rozdział VI
Trony bogów i królów Syrii i Palestyny. Trony biblijne
Rozdział VII
Starożytna Egea - pierwsze trony Europy - epifania bóstw i siedziska królów w pałacach minojskich i warowniach mykeńsldch
Rozdział VIII
Greckie trony - od form krajobrazowych do konstrukcji architektonicznych
Rozdział IX
Trony Etrusków
Rozdział X
Trony starożytnego Rzymu
Rozdział XI
Bizancjum i okres wczesnego chrześcijaństwa. Trony cesarzy i katedry biskupów
Rozdział XII
Trony epoki Karolingów i czasów romańskich
Rozdział XIII
Trony gotyckie
Rozdział XIV
Trony islamu
Rozdział XV
Trony Indii
Rozdział XVI
Chiny - trony smoka i feniksa
Rozdział XVII
Trony renesansowe - w ceremoniale i pałacowej scenerii
Rozdział XVIII
Trony baroku - kulminacja chwały i potęgi
Rozdział XIX
Rokoko - kres świętych tronów - salonowy fotel tronem
Rozdział XX
Trony klasycystyczne: od epoki Ludwika XVI do biedermeieru i neoklasycyzmów XX wieku
Rozdział XXI
Trony królów i bogów Ameryki prekolumbijskiej
Rozdział XXII
Wiek XX. Tron jako historyczny pomnik, burżuazyjny znak prestiżu i artystyczna prowokacja
Zakończenie
Literatura
Indeksy
Indeks nazw osobowych, bóstw, dynastii, plemion
Indeks nazw geograficznych
Indeks rzeczowy
Tak jak w każdym, najmniejszym nawet wnętrzu architektonicznym istnieje jego geometryczne, ale i użytkowe oraz symboliczne centrum (nie są one tożsame!), tak również ujawniają się one w każdym obiekcie, równocześnie w prostym domu, jak i w trudnych, bogatych zespołach rezydencjalnych i świątyniach.
Ze względu na założenia niniejszego opracowania, za podstawowe w przeprowadzonych analizach przyjęto usytuowanie i funkcję ceremonialno-kultową szczególnego miejsca, które było uroczystym centrum spotkania człowieka z monarchą bądź bóstwem. Skryte w kultowych ceremoniach albo eksponowane i dominujące w otwartym krajobrazie, uwydatnione były z reguły ceremonialnym siedziskiem - tronem. Taki monumentalny mebel, o specyficznym wyposażeniu dekoratywno-symbolicznym, który swoimi antropometrycznymi proporcjami sugerował obecność siedzącej na nim postaci, stał się z czasem nieodłącznym atrybutem i insygnium władzy monarchicznej we wszystkich cywilizacjach ziemskiej ekumeny.
świeże ujęcie, zaprezentowane w opracowaniu zatytułowanym Trony w architekturze - architektura tronów, skoncentrowane jest na analizie tego t obiektów, a także ich przestrzennego, symbolicznego i funkcjonalnego kontekstu. W odróżnieniu od wspomnianych, encyklopedycznych i podręczników ujęć, jest to niejako „odśrodkowa" prezentacja architektury, z wyeksponowaną funkcją mebla jako monumentalnego i ceremonialnego centrum równocześnie rezydencji, jak i jej otoczenia. Jest to dodatkowo typ „przekroju" przez dzieje, prezent cennego obfitość znaczeń, symboliki form i osiąg] technologicznych - tych kulturowych ikon, zapisu proj mów politycznych i teologicznych i wybitnych niejednokrotnie osiągnięć artystycznych. Jest kondensacją artystycznych, charyzmy władców i magicznej bogów, stanowiąc dzięki czemu istotnie wartośi wy dokument historyczny i kulturowy.
Spis treści
Wstęp
Rozdział I
Geneza, funkcje i formy tronu w pierwszych społeczeństwach osiadłych rolników i plemion pierwotnych
Rozdział II
Trony Czarnej Afryki
Rozdział III
Mezopotamia - od tronu „wiązki trzcin" do tronu góry
Rozdział IV
Trony starożytnej Persji 559 r. P.n.e.-651 r. N.e. Od Cyrusa obfitego do Jazdegerda III
Rozdział V
Trony bogów i boskich faraonów w starożytnym Egipcie
Rozdział VI
Trony bogów i królów Syrii i Palestyny. Trony biblijne
Rozdział VII
Starożytna Egea - pierwsze trony Europy - epifania bóstw i siedziska królów w pałacach minojskich i warowniach mykeńsldch
Rozdział VIII
Greckie trony - od form krajobrazowych do konstrukcji architektonicznych
Rozdział IX
Trony Etrusków
Rozdział X
Trony starożytnego Rzymu
Rozdział XI
Bizancjum i okres wczesnego chrześcijaństwa. Trony cesarzy i katedry biskupów
Rozdział XII
Trony epoki Karolingów i czasów romańskich
Rozdział XIII
Trony gotyckie
Rozdział XIV
Trony islamu
Rozdział XV
Trony Indii
Rozdział XVI
Chiny - trony smoka i feniksa
Rozdział XVII
Trony renesansowe - w ceremoniale i pałacowej scenerii
Rozdział XVIII
Trony baroku - kulminacja chwały i potęgi
Rozdział XIX
Rokoko - kres świętych tronów - salonowy fotel tronem
Rozdział XX
Trony klasycystyczne: od epoki Ludwika XVI do biedermeieru i neoklasycyzmów XX wieku
Rozdział XXI
Trony królów i bogów Ameryki prekolumbijskiej
Rozdział XXII
Wiek XX. Tron jako historyczny pomnik, burżuazyjny znak prestiżu i artystyczna prowokacja
Zakończenie
Literatura
Indeksy
Indeks nazw osobowych, bóstw, dynastii, plemion
Indeks nazw geograficznych
Indeks rzeczowy
