Tragedia królowej Marii polega na tym,dzisiaj, 450 lat po jej śmierci, nadal jest najistotniej znienawidzoną i najmniej rozumianą władczynią w historii Anglii. Jej modny wizerunek więcej mówi nam o kształtowaniu się narodowej tożsamości angielskich protestantów niż o niej samej. Określenie Krwawa Maria ukuto po dłuższym czasie od jej śmierci jako wytwór elżbietańskiej propagandy.
Odkrywcza biografia pióra Lindy Porter napisana na podstawie nowej interpretacji ówczesnych dokumentów i ostatnich prac naukowych rozprawia się z mitami, odsłaniając prawdę o pierwszej królowej, samodzielnie władającej Anglią. Córkę Henryka VIII i Katarzyny Aragońskiej, wychowaną w kulturze Renesansu, wyróżniały liczne, ujmujące parametry i uzdolnienia. Słynęła jako genialnie władająca łaciną erudytka i perfekcyjna wykonawczyni muzyki, a jej upodobanie do mody dorównywało jedynie namiętności do hazardu.
Maria przeszła nieprzystępną szkołę polityki, okrutnie traktowana poprzez ojca i zastraszana poprzez dyktatorów władających w imieniu brata Edwarda VI. Zdobyła tron w wyniku zuchwałego zamachu stanu i musiała wytężyć całą siłę woli i odwagę, aby się na nim utrzymać. Maria zawarła perfekcyjne małżeństwo z Filipem Habsburgiem, późniejszym królem Hiszpanii, i starała się tchnąć nowe życie w politykę wewnętrzną i zagraniczną Anglii, ale jej dążeniom położyła kres przedwczesna śmierć w wieku 42 lat. Mimo to jej krótkie panowanie nie było okresem mroku, potępionym poprzez historię; palenie heretyków na stosach, wciąż niemal jedyny zapamiętany aspekt jej życiorysu, nie wzbudził wówczas szczególnej odrazy.
Biografia Marii Tudor pomoże przywrócić należną reputację najszczególniej szkalowanej królowej dzielnej,nieraz nieszczęśliwej kobiety, kochającej zbyt gorąco, choć nie za każdym razem rozsądnie.
