Monografia Pawła Łukowa jest wybitną pracą z filozofii medycyny. Jest kompletna teoretycznie, śmiała, oryginalna i ma widoczne konsekwencje ergonomiczne. Proponowana w niej metoda rozwiązania problemów pojawiających się w relacji lekarz-pacjent pozostała przemyślana i opracowana w detalach. Jest przy tym na tyle ogólna, żeby we wszelkich istotnych kwestiach podjęcie potężnych decyzji pozostawić samym zainteresowanym. W ten sposób autorowi udało się z powodzeniem pogodzić filozoficzny i medyczny punkt widzenia na relację lekarz-pacjent. Szczególne uznanie i zachwyt musi budzić fakt, iż normatywne propozycje zostały poparte autorytetem Kanta oraz wielu spomiędzy najlepszych autorów zajmujących się filozofią medycyny. z recenzji prof. Dr. Hab. Jacka Hołówki Książka Pawła Łukowa jest pozycją wyjątkowo cenną i konieczną. Problem granic zgody (pacjenta na określoną terapię) okazuje się sygnałem wywoławczym dla szerokiej gamy zagadnień obejmujących nie tylko moralność i etykę medyczną, ale także etykę zawodową w ogóle i filozofię człowieka, zwłaszcza zaś problemy dotyczące rozumienia jego autonomii. W tym kontekście przekonać się również można o pożytku wynikającym z użycia etyki I. Kanta, zbyt pochopnie oskarżanej o nadmierny formalizm, który rzekomo czyni ją nieprzydatną w odniesieniu do użytecznych dylematów moralnego życia. Zdumiewa nie tylko erudycja Autora, ale bodaj bardziej jeszcze to, że nie zabija ona jego własnej myśli; raczej inspiruje Go do rzetelnej, zdyscyplinowanej dyskusji z poglądami odmiennymi. Z recenzji prof. Dr. Hab. Andrzeja Szostka MIC.