TOM TRZECI trylogii „Szerszenie" Adama Jana Czarskiego.
Książka obejmuje wydarzenia po drugiej, zwycięskiej bitwie pod Parkanami i zdobyciu twierdzy Esterghom.
Dalsza wyzwoleńcza marszruta sprzymierzonych obfitowała w krwawe bitwy, potyczki i zdobywania twierdz. Także skomplikowane losy ważniejszych bohaterów powieści, w tym zdrajcy Reginisa, który choćby za cenę swojego życia nie oddał porwanej branki Sławy. Nie podjął także pojedynku ze Żwirskim, czym zhańbił do reszty swój honor rycerski. Stanisław Żwirski po wyleczeniu z ran ruszył samo-szóst na poszukiwanie ukochanej i odnalazł ją, a zarazem nie odnalazł. Wielu przygód doznał także golibroda Bonifacy Koryciński wysyłany w tajne i śmiertelnie trudne misje. Po zdobyciu solidnych Seczsenów i Rimowskiej Suboty skąd uwolniono ponad tysiąc uprowadzonych z Polski ludzi dla sprzedania w niewolę Otomanom, następuje zakończenie kampanii odsieczowej. Nie wszystkie cele polityczne Króla Jana III zostały osiągnięte, za przyczyną hetmanów litewskich, którzy pozorowali tylko udział w wojnie. Polski kontyngent wojskowy w ciężkim mozole i krwawych walkach przebył zimowe Karpaty. W Starym Sączu, po niedługim odpoczynku oddziały wojska i poczty szlacheckie rozchodziły się na zimowniki i do swoich rodzin. Król wraz z kilkoma reprezentacyjnymi chorągwiami i pułkami podążył do Krakowa, gdzie uczczono szerokie zwycięstwo. Tam także następuje rozwiązanie wszystkich trudnych wątków powieściowych i niemało zła w dobro się przemieniło. Niemal wszyscy uczestnicy kampanii byli radośni i szczęśliwi, a tylko imć Bonifacy Koryciński, doznał od złego ducha ciężkiego szwanku za herezje mistycznego oddzielenia Diabła od szatana. Król Jan III jednak, za wierność golibrody zlecił nad nim najkorzystniejszą opiekę i respektował specjalnie. Okryci sławą Szerszenie Wołodyjowscy i syci zemsty za śmierć ojca, pozostali w służbie przy królewiczu Jakubie Sobieskim jako jego rycerscy giermkowie, unikając tym samym edukacji w jezuickim konwencie. Rozpoczęła się dla nich spora, oficerska kariera.