Wilno - "Ateny Polskie", kolebka poteznej dynastii Jagiellonow, mala ojczyzna Mickiewicza, Slowackiego, Kraszewskiego, Pilsudskiego, Milosza... Miasto nauki i sztuki, uwazane za najpiekniejsze w tej czesci Europy, "wsluchane w modlitwe swych wiez koscielnych".
Okolone z trzech stron wzgorzami porosnietymi lasem. Polozone przy ujsciu Wilejki do Wilii, w ktorych wodach przegladaja sie budowle wznoszone przez stulecia. Miasto malowniczych sredniowiecznych zaulkow, gdzie wysmukle biale wiezyce i majestatyczne kopuly wyrastaja ponad czerwone dachy domow.
Miasto niezwyklych budowli "wilenskiego baroku" i "wilenskiego klasycyzmu". Miejsce, w ktorym zyli obok siebie przedstawiciele wielu nacji: Polacy, Litwini, Zydzi, Bialorusini, Rosjanie, Tatarzy, Karaimi, Niemcy, Wlosi, wyznawcy wielu religii: katolicyzmu, prawoslawia, protestantyzmu, judaizmu, islamu.
W okolicach Wilna wytworzono dagerotypy dajace poczatek fotografii na ziemiach Rzeczpospolitej. Na Uniwersytecie Stefana Batorego zorganizowano pierwsza w Polsce katedre fotografii. Fotoklub Wilenski skupial grono wybitnych mistrzow obiektywu.
W Wilnie dzialal jeden z pierwszych amatorskich klubow filmowych. To tu narodzilo sie slowo "fotografika" oznaczajace fotografie artystyczna. Zawodowcy i amatorzy od lat czterdziestych XIX stulecia uwieczniali na kliszach Wilno i jego mieszkancow.
Ich obrazy zapisane swiatlem prowadza nas w nostalgiczna podroz do miasta przelomu XIX i XX wieku i dwudziestolecia miedzywojennego.