CALPEROS 1000 (Calcii carbonas) 400 mg jonów wapnia, kapsułki twarde Skład Jedna kapsułka twarda leku CALPEROS 500 posiada 500 mg węglanu wapnia, co odpowiada 200 mg jonów wapnia. Jedna kapsułka twarda leku CALPEROS 1000 zawiera 1000 mg węglanu wapnia, co odpowiada 400 mg jonów wapnia. Substancje pomocnicze: magnezu stearynian, talk. Skład kapsułki żelatynowej: tytanu dwutlenek (E 171), indygotyna (E 132), żelatyna. Przystępne opakowania CALPEROS 1000: - 10 kapsułek twardych, 30 kapsułek twardych lub 100 kapsułek twardych (blistry), - 100 kapsułek twardych (puszka metalowa). Podmiot odpowiedzialny PLIVA Kraków, Zakłady Farmaceutyczne Spółka Akcyjna ul. Mogilska 80, 31-546 Kraków 1. Co to jest lek CALPEROS i w jakim celu się go stosuje CALPEROS 500 i CALPEROS 1000 zawierają węglan wapnia, który jest dla organizmu źródłem wapnia zjonizowanego. Wapń jest pierwiastkiem biorącym udział w produkcji i mineralizacji tkanki kostnej na przestrzeni całego życia człowieka. Warunkuje dobre przewodnictwo nerwowe i kurczliwość mięśni poprzecznie prążkowanych. Utrzymuje równowagę elektrolitową organizmu, wpływa dodatkowo na wydajność pracy mięśnia sercowego. Uczestniczy w procesie krzepnięcia krwi. Wpływa na aktywność szeregu enzymów, pełni też rolę przekaźnika, dzięki któremu bodźce chemiczne, fizyczne lub hormonalne ulegają przekształceniu w określony efekt biologiczny. Dzięki cechy zmniejszania przepuszczalności ścian naczyń krwionośnych wapń działa przeciwzapalnie, przeciwobrzękowo i przeciwalergicznie. Węglan wapnia zawarty w preparatach CALPEROS pomaga pokryć dzienne zapotrzebowanie na wapń, ogranicza utratę wapnia z układu kostnego u pań w okresie około- i postmenopauzalnym i u wszystkich osób w podeszłym wieku. Uniemożliwia wystąpieniu zmian kostnych w przebiegu przewlekłej niewydolności nerek. Wpływa łagodząco na odczyny alergiczne na powierzchni skóry i błon śluzowych. Wyodrębnioniami do wykorzystywania są: · stany rozszerzonego zapotrzebowania na wapń: okres intensywnego wzrostu u dzieci i młodzieży, a także w przebiegu ciąży i w trakcie laktacji; · nieprawidłowe żywienie produktami ubogimi w wapń; · zaburzenia wchłaniania zwrotnego wapnia z kanalików nerkowych; · zmniejszone stężenie wapnia we krwi z podwyższonym stężeniem fosforu u pacjentów z przewlekłą niewydolnością nerek, poddawanych dializom i zapobieganie wzmożonej pobudliwości nerwowo-mięśniowej; · profilaktycznie w zapobieganiu i uzupełniająco w kompleksowym leczeniu osteoporozy; · stany po długookresowym unieruchomieniu i okres rekonwalescencji po złamaniach kości; · wspomagająco w leczeniu przeziębień i chorób alergicznych. 2. Zanim zastosuje się lek CALPEROS Nie należy zażywać leku CALPEROS w następujących przypadkach: · nadwrażliwość na którykolwiek komponent preparatu; · rozszerzone stężenie wapnia we krwi i nadmierne wydalanie wapnia w moczu, np. W nadczynności tarczycy, przytarczyc, przedawkowaniu witaminy D3, nowotworach odwapniających, takich jak szpiczaki i nowotwory dających przerzuty do kości, w ciężkiej niewydolności nerek nie leczonej dializami; · kamica nerkowa; · leczenie glikozydami nasercowymi; · ciężka hiperkalciuria (mocz z nadmierną ilością wydalanego wapnia). Zachować szczególną ostrożność stosując lek CALPEROS: w sytuacji przewlekłej niewydolności nerek niezbędna jest kontrola stężenia wapnia i fosforu we krwi podczas używania leku. W trakcie używania wielkich dawek, zwłaszcza z jednoczesnym przyjmowaniem preparatów witaminy D, nie można wykluczyć ryzyka wystąpienia nadmiernego stężenia wapnia we krwi z następowym uszkodzeniem nerek, dlatego u takich pacjentów należy kontrolować stężenie wapnia w minimalistycznicy krwi i czynność nerek. Pacjenci leczeni glikozydami nasercowymi przed użyciem preparatów wapnia powinni poradzić się lekarza, gdyż jednoczesne przyjmowanie obu leków może nasilić działanie glikozydów na serce i spowodować ryzyko zaburzeń rytmu. Wykorzystywanie leku CALPEROS z jedzeniem i piciem: Zaleca się użytkowanie leku w czasie posiłku. Ciąża: Przed użyciem każdego leku należy poradzić się lekarza. W okresie ciąży wzrasta zapotrzebowanie na wapń. Przy użytkowaniu dawek leczniczych nie wykazano ryzyka zagrożenia dla płodu i noworodka. Karmienie piersią: Przed wykorzystaniem każdego leku należy poradzić się lekarza. W okresie laktacji wzrasta zapotrzebowanie na wapń. Przy stosowaniu dawek leczniczych nie wykazano ryzyka zagrożenia dla płodu i noworodka. Prowadzenie pojazdów i obsługa maszyn: Lek nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi urządzeń mechanicznych w ruchu. Wykorzystywanie innych leków: Moczopędne leki tiazydowe rozszerzają wchłanianie zwrotne wapnia, zmniejszają tym samym ilość jonów wapnia wydzielonych do moczu i tworzyją ryzyko wystąpienia nadmiernego stężenia wapnia we krwi. W przypadkach jednoczesnego używania należy kontrolować stężenie wapnia w minimalistycznicy krwi. Podawane równocześnie kortykosteroidy działające układowo zmniejszają wchłanianie wapnia i może być konieczne zwiększenie jego dawki. Sole wapnia podawane doustnie obniżają wchłanianie, z przewodu pokarmowego, jednocześnie zażytych antybiotyków tetracyklinowych i związków fluoru. Leki te należy podawać w odstępie 2 godzin. Związki wapnia mogą także wywoływać zmniejszenie wchłaniania chinolonów, niektórych antybiotyków z grupy cefalosporyn, a także preparatów zawierających żelazo. Preparaty wapnia mogą nasilać działanie i tym samym, rozszerzać toksyczność glikozydów nasercowych. Dlatego w trakcie jednoczesnego wykorzystywania tych leków należy kontrolować czynność serca (elektrokardiogram) i stężenie wapnia we krwi. Bisfosfoniany albo fluorek sodu należy podawać przynajmniej 3 godziny przed zażyciem wapnia, ze względu na zmniejszone wchłanianie z przewodu pokarmowego w przypadku jednoczesnego używania. W trakcie jednoczesnego używania witaminy D albo jej pochodnych w dawkach powyżej 400 j.m./dobę powiększa się zasadniczo absorpcja wapnia z przewodu pokarmowego i może wystąpić hiperkalcemia. Lek osłabia działanie werapamilu i innych leków blokujących kanał wapniowy. Kwas szczawiowy (zawarty w obfitych ilościach w szpinaku i rabarbarze) i kwas fitynowy (zawarty w pełnych ziarnach) mogą obniżać wchłanianie wapnia z powodu tworzenia nierozpuszczalnych soli wapnia. Pacjenci nie powinni zażywać preparatów wapnia w ciągu 2 godzin od przyjęcia pokarmów z dużą zawartością kwasu szczawiowego lub fitynowego. 3. Jak stosować lek CALPEROS Dawkę ustala się typowo w oparciu o zapotrzebowanie dzienne, które ukazuje się następująco: Kategoria wiekowa ilość w mg (w przeliczeniu na wapń elementarny) Młodzież i dorośli Kobiety w ciąży i karmiące piersią Kobiety po menopauzie nie stosujące 800 - 1200 1000 – 1500 hormonalnej terapii zastępczej (HTZ) Kobiety po menopauzie stosujące HTZ Wszyscy powyżej 65 rż. 1500 1000 1500 z reguły stosuje się następujące dawkowanie: Dorośli: CALPEROS 500: 1 do 2 kapsułek twardych (od 200 mg do 400 mg wapnia zjonizowanego) 2 do 3 razy na dobę; CALPEROS 1000: 1 kapsułka twarda (400 mg wapnia zjonizowanego) 1 do 3 razy na dobę. Nie należy stosować więcej niż 1200 mg jonów wapnia na dobę, czyli nie więcej niżeli 6 kapsułek twardych leku CALPEROS 500 albo 3 kapsułki twarde leku CALPEROS 1000. Dzieci powyżej 7 roku życia i młodzież: 1 kapsułka twarda leku CALPEROS 500 (200 mg wapnia zjonizowanego) do 3 razy na dobę. Zaleca się zażywanie leku podczas posiłku. W przypadku zażycia większej dawki leku CALPEROS niż zalecana: Brak doniesień o przypadkach ostrego zatrucia lekiem. Przedawkowanie leku, zwłaszcza u pacjentów przyjmujących większe niżeli terapeutyczne dawki witaminy D lub jej pochodnych, może prowadzić do nadmiernego stężenia wapnia we krwi. Mogą wystąpić: jadłowstręt, nadmierne pragnienie, nudności, wymioty, zaparcia, osłabienie siły mięśniowej, zmęczenie, zaburzenia świadomości, wielomocz, bóle kostne, wapnica nerek, kamica nerkowa i w ciężkich przypadkach, zaburzenia rytmu serca. Leczenie przedawkowania: Należy przerwać podawanie wapnia. Nie należy podawać ponadto tiazydowych leków moczopędnych, litu, witaminy A i glikozydów nasercowych. Należy zgłosić się do lekarza. Lekarz przeprowadzi płukanie żołądka, nawodni pacjenta i w zależności od ciężkości przedawkowania, zastosuje monoterapię lub terapię skojarzoną (leki moczopędne pętlowe, bisfosfoniany, kalcytonina, kortykosteroidy). Kontrolowane będzie stężenie elektrolitów we krwi, czynność nerek i wydalanie moczu, a w ciężkich przypadkach, również czynność serca. W sytuacji pominięcia dawki leku CALPEROS: Kolejną dawkę należy przyjąć w należnym czasie. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki. 4. Osiągalne działania niepożądane realne działania niepożądane podano poniżej według układów, których dotyczą i częstości występowania, która pokazuje się następująco: niezbyt niejednokrotnie (>1/1000, <1/100), rzadko (>1/10000, <1/1000). Zaburzenia metabolizmu i odżywiania niezbyt często: nadmierne stężenie wapnia we krwi, nadmierne wydalanie wapnia w moczu. Zaburzenia żołądkowo-jelitowe rzadko: zaparcia, wzdęcia z oddawaniem gazów, nudności, bóle brzucha, biegunka. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Rzadko: świąd, wysypka, pokrzywka. 5. Przechowywanie leku CALPEROS Lek należy przechowywać w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci. Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25oC, chronić od wilgoci. Nie należy stosować leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu.