Ten ważny dwugłos w obronie celibatu kapłańskiego wybrzmiewa w nieprzystępnym dla Kościoła czasie, gdy "kapłaństwo przechodzi poprzez czas ciemności. Wielu księży (...) zdezorientowanych bezustannym kwestionowaniem ich celibatu konsekrowanego, przeżywa pokusę, żeby zrezygnować i wszystko zostawić". Jak piszą autorzy, do zabrania głosu przynagliła ich wyłącznie miłość do Kościoła i przekonanie, że celibat kapłański "broni jego tajemnicę", a "biada temu, kto będzie milczał". Tekst wprowadzenia i podsumowania napisał kard. Sarah; został on "przeczytany i zaaprobowany przez Benedykta XVI". Emerytowany papież w studium "Kapłaństwo katolickie" we właściwym sobie stylu analizuje "podstawową strukturę egzegetyczną, która umożliwia właściwą teologię kapłaństwa" i stosuje ją w interpretacji trzech tekstów biblijnych, prezentując fundament konieczności celibatu. Jego zdaniem u podłoża kryzysu kapłaństwa "tkwi błąd metodologiczny: odejście od przyjmowania Pisma Świętego jako słowa Bożego". Jezus objawia nam w sobie pełnię kapłaństwa - z miłości składa samego siebie w ofierze. Kardynał Robert Sarah wpisuje swoją refleksję ("Umiłować do końca. Eklezjologiczne i pastoralne spojrzenie na celibat") w kontekst rzeczywistości omawianej na Synodzie o Amazonii, prowadzonej dziś ewangelizacji, Tradycji Kościoła (obalając przy tym pewne obiegowe sądy - w pierwszym tysiącleciu istnieli żonaci księża, lecz z chwilą święceń razem z żoną byli zobowiązani do całkowitej wstrzemięźliwości seksualnej) i panującego zamętu eklezjologicznego. Ukazując ontologiczny związek między kapłaństwem a celibatem, podaje merytoryczne argumenty na rzecz utrzymania celibatu kapłańskiego i powrotu do radykalizmu Ewangelii.
Książka ma jeszcze jeden głęboki rozmiar: jest osobistym świadectwem obu autorów, którzy piszą o tym, o czym świadczą swym życiem, bowiem "istotą kapłaństwa jest być przyjaciółmi Jezusa Chrystusa", czyli być ludźmi modlitwy.
(Rh)
Pozycja warta polecenia.
Książka ma jeszcze jeden głęboki rozmiar: jest osobistym świadectwem obu autorów, którzy piszą o tym, o czym świadczą swym życiem, bowiem "istotą kapłaństwa jest być przyjaciółmi Jezusa Chrystusa", czyli być ludźmi modlitwy.
(Rh)
Pozycja warta polecenia.
