Misa tybetańska księżycowa (terapeutyczna, kuta podczas pełni) - ton f#3 / c5, czakra serca / podstawy

Specyfikacja Waga - 1037 g. Ton podstawowy: F#3 ~ 186 Hz. Ton dodatkowy: C5 ~ 536 Hz. Średnica ~ 20 cm Czakra przypisana do danego tonu: IV (serce) / I (podstawa). Skład stopu: - 72 % miedzi - 26 % cyny - 2 % innych metali Pochodzenie: Nepal Opis Misa księżycowa jest instrumentem nieszablonowym, jednocześnie pod kątem jej powstania jak i tworzyw, z których jest produkowana. Proces jej powstania nie polegał na zwykłym wykuciu, lecz na trudnym rytuale, podczas którego następuje mistyczna więź pomiędzy księżycem, wykuwającym i misą. Natomiast materiały jakich użyto do produkcji pochodzą wprost z rafinerii, co powoduje, iż czystość stopu jest nieporównana wśród innych mis himalajskich. Skład stopu wynosi: - 72 % miedzi - 26 % cyny - 2 % innych metali. Dla porównania misy himalajskie w większości składają się ze stopu o składzie: - 68% miedzi - 22 % cyny - 10% innych metali Przygotowanie się mistrzów rzemiosła do wykuwania mis księżycowych wymaga specjalnego rytuału, który polega na oczyszczaniu ciała i umysłu oraz szczególnie skrupulatnego przygotowania zarówno swojego wyglądu (trafna długość paznokci i włosów, a także adekwatny ubiór) jak i oczywiście narzędzi (są nasłoneczniane przez cały dzień poprzedzający noc kucia). Wykuwanie odbywa się w plenerze, podczas pełni, kiedy nocne niebo jest wolne od chmur, a blask i moc Księżyca są najsilniejsze. Mistrzowie rozpoczynają wykuwanie między godziną 21-23, a kończą wraz z pierwszym podmuchem wiatru, który następuje pomiędzy godziną 2-3 w nocy. Rytuał powoduje powstanie mistycznej więzi, która pozwala mistrzom rzemiosła zawrzeć w wykuwanych misach czystą energię Księżyca. Pomiędzy innymi dzięki czemu dźwięk mis księżycowych jest uznawany za jeden z najczystszych i najmocniej harmonijnych wśród mis himalajskich, może ustępować on jedynie brzmieniu najlepszych mis antycznych, które są szczególnie niełatwe do zdobycia. W dodatku misa posiada na swojej powierzchni wygrawerowane: - tradycyjny znak długowieczności - mantrę Om Mani Padme Hum (zapisaną w języku tybetańskim) Mantra tybetańska, której przepisuje się niemało przeróżnych znaczeń, m.in. Inwokację „W lotosie tkwi cenny klejnot Buddy". Poszczególnym sylabom odpowiadają kolory, ukryte stany ludzkiej podświadomości, siły nadnaturalne i inne wartości. Mantrę tę można recytować bez uświadomienia sobie sensu poszczególnych słów. W Tybecie i w Indiach opracowano niemało technik medytacyjnych, w których adept „pracuje wyłącznie z sylabą OM.