Limnobium spongia - limnobium gąbczaste
rodzina: Hydrocharitaceae
pochodzenie: Ameryka Północna (część południowa)
strefa mrozoodporności: 7 do 10
stanowisko: słoneczne, półcieniste; mokre (forma zakorzeniona) i jako roślina pływająca
wysokość: 10 cm
Pochodzi z cieplejszych stanów Ameryki Północnej i swoim wyglądem przypomina nasz krajowy żabiściek (z którym jest zresztą spokrewnione przez przynależność do rodziny żabiściekowatych – Hydrocharitaceae). Do żabiścieku (też wartościowej rośliny sadzawkowej) upodabnia ją rozetkowaty pokrój, sercowate liście o gładkiej, lśniącej blaszce i intensywne rozmnażanie przy pomocy sadzonek pędowych. Od żabiścieku odróżnia go natomiast w sposób oryginalny grubość blaszki liściowej, która w okolicach ogonka liściowego dochodzi choćby do 8-10mm za sprawą wielkiej tkanki gąbczastej z licznymi przestrzeniami powietrznymi.
Limnobium zachowuje się jak pływający odciągacz biogenów, czyli substancji pokarmowych zawartych w wodzie sadzawki. Ten nadmiar rozpuszczonych nawozów momentalnie zagospodarowałyby glony powodując zakwity. Pokaźnie bardziej elegancko, przy pomocy ukrytych pod wodą imponujących korzeni, zrobi to limnobium. Nadmiar rozrastającego się latem limnobium możnawyeliminować przeznaczając je na kompost ogrodowy. Pracowita działalność lomnobium może trwać do późnej jesieni: nie reaguje na pierwsze jesienne przymrozki, liście stają się czerwone nie tracąc dalej swego wigoru.
Na drugim zdjęciu prezentujemy dużą wyspę z limnobium (średnica wyspy 120 cm) wyjętą jesienią ze stawu: długość korzeni wynosiła prawie 1 metr!