Komunikowanie polityczne w Unii Europejskiej jest zagadnieniem szczególnie pokaźnym. W dobie kryzysu gospodarczego, a także politycznego – deficytu legitymizacji władzy, wciąż spadającego zaufania do instytucji publicznych oraz niskiego poziomu zaangażowania obywateli – podejmowane są próby wzmocnienia dialogu społecznego i obywatelskiego. Tworzone są strategie informacyjne i komunikacyjne. Promowane jest uczestnictwo obywateli w życiu Unii Europejskiej. Także prowadzone w ostatnich latach debaty nad europejską sferą publiczną partycypacją obywatelską wskazują na dużą wagę omawianych kwestii. Dialog instytucji unijnych i obywateli UE, który w pracy analizowany był na przykładzie Komisji Europejskiej, jest ważną częścią procesu komunikowania politycznego w UE. Rozważania nad komunikowaniem i obywatelstwem europejskim są bardzo ważne w kontekście doświadczeń Europejskiego Roku Obywatelstwa 2013 i zbliżających się wyborów do Parlamentu Europejskiego (maj 2014).
Komunikowanie w UE jest problemem złożonym, dlatego też nieodzownym dla tego typu studium wydaje się podejście interdyscyplinarne. W pracy zostały zawarte refleksje z zakresu nauk politycznych i stosunków międzynarodowych, wiedzy o komunikowaniu i mediach, studiów europejskich, socjologii oraz nauk prawnych.
Przedmiotem badań był cykl komunikowania instytucji Unii Europejskiej i obywateli. Komunikowanie w UE zmieniało się wraz z kolejnymi etapami integracji.(…)
Przedmiotem analizy były także zróżnicowane formy aktywności obywatelskiej w kontekście komunikowania politycznego – zaangażowanie obywateli UE w programy i projekty unijne. Rozważano kwestie partycypacji obywatelskiej w perspektywie porównawczej, szukając odpowiedzi na pytanie o różnice pomiędzy postawami obywatelskimi w poszczególnych państwach członkowskich Unii Europejskiej.
W pracy podjęto problematykę jawności i klarowności w UE, biurokratyzacji europejskich struktur oraz legitymizacji władzy w UE. Dodatkowo zbadano także zagadnienia związane z unijnymi strategiami informacyjnymi i komunikacyjnymi. W analizie etapów komunikowania szczególna uwaga została skierowana na kontekst sytuacyjny, uwarunkowania polityczno-społeczne oraz tradycje i doświadczenia z przeszłości, które wpływają na konkretne wydarzenia czy zjawiska. Zbadano zależności, wynikające z podjętych wcześniej decyzji. Przeanalizowano, jak wybrane wydarzenia wpływają na kierunek i zarys dalszych działań. Punkt ciężkości analiz został położony na proces tworzenia polityki (elity vs. Obywatele, polityka uprawiana za zamkniętymi drzwiami vs. Otwartość, przejrzystość i partycypacja). Wyraźna była tutaj rola mediów jako ram dla działań aktorów komunikowania politycznego, ograniczających albo umożliwiających pewne posunięcia. Każde medium w inny sposób przetwarza to, c...
Komunikowanie w UE jest problemem złożonym, dlatego też nieodzownym dla tego typu studium wydaje się podejście interdyscyplinarne. W pracy zostały zawarte refleksje z zakresu nauk politycznych i stosunków międzynarodowych, wiedzy o komunikowaniu i mediach, studiów europejskich, socjologii oraz nauk prawnych.
Przedmiotem badań był cykl komunikowania instytucji Unii Europejskiej i obywateli. Komunikowanie w UE zmieniało się wraz z kolejnymi etapami integracji.(…)
Przedmiotem analizy były także zróżnicowane formy aktywności obywatelskiej w kontekście komunikowania politycznego – zaangażowanie obywateli UE w programy i projekty unijne. Rozważano kwestie partycypacji obywatelskiej w perspektywie porównawczej, szukając odpowiedzi na pytanie o różnice pomiędzy postawami obywatelskimi w poszczególnych państwach członkowskich Unii Europejskiej.
W pracy podjęto problematykę jawności i klarowności w UE, biurokratyzacji europejskich struktur oraz legitymizacji władzy w UE. Dodatkowo zbadano także zagadnienia związane z unijnymi strategiami informacyjnymi i komunikacyjnymi. W analizie etapów komunikowania szczególna uwaga została skierowana na kontekst sytuacyjny, uwarunkowania polityczno-społeczne oraz tradycje i doświadczenia z przeszłości, które wpływają na konkretne wydarzenia czy zjawiska. Zbadano zależności, wynikające z podjętych wcześniej decyzji. Przeanalizowano, jak wybrane wydarzenia wpływają na kierunek i zarys dalszych działań. Punkt ciężkości analiz został położony na proces tworzenia polityki (elity vs. Obywatele, polityka uprawiana za zamkniętymi drzwiami vs. Otwartość, przejrzystość i partycypacja). Wyraźna była tutaj rola mediów jako ram dla działań aktorów komunikowania politycznego, ograniczających albo umożliwiających pewne posunięcia. Każde medium w inny sposób przetwarza to, c...